طراحی و فشرده سازی سیگنالهای چند حاملی متعامد جهت کاربردهای راداری

حد تفکیک بالا در رادار، به جهت مزایای فراوانی که می تواند به همراه داشته باشد از جمله ویژگیهای رادارهای مدرن امروزی به شمار می رود. افزایش حد تفکیک رادار در راستای برد نیز مستلزم افزایش پهنای باند سیگنال ارسالی آن می باشد. رویکردهای مختلفی جهت حصول به سیگنالهای راداری با حد تفکیک بالا ارائه شده است که از آن جمله سیگنالهای چند حاملی متعامد می باشند. در این رساله پس از معرفی سیگنالهای ofdm به عنوان یک عضو از خانواده سیگنالهای چند حاملی متعامد، الگوریتمی جدید جهت فشرده سازی این سیگنالها ارائه می شود که علاوه بر بار محاسباتی کمتر نسبت به روش مرسوم دارای مزیتهای متعددی نسبت به آن می باشد. در ادامه به منظور حل مشکل تغییرات زیاد دامنه یا بالا بودن فاکتور papr در سیگنالهای ofdm، سیگنالهای ce-ofdm پیشنهاد شده و دو روش کلی برای طراحی چنین سیگنالهایی جهت کاربردهای راداری بیان می گردد. پس از آن سیگنالهای wpm-ofdm به عنوان حالت جامع سیگنالهای ofdm به منظور استفاده در رادار پیشنهاد شده و بعد از مقایسه این سیگنالها با سیگنال ofdm مرسوم از جنبه های مختلف، روش فشرده سازی مناسب و کارای این سیگنالها نیز ارائه می شود. در نهایت الگوریتمی سیستماتیک جهت طراحی سیگنالهای ofdm و wpm-ofdm جهت استفاده در رادار معرفی می شود. با استفاده از این روش می توان کدهای روی حاملهای مختلف سیگنال را طوری تعیین نمود که تابع ابهام سیگنال حاصل بیشترین شباهت را به یک تابع ابهام مفروض دارا باشد. روش مذکور مبتنی بر سنتز تابع ابهام به روش حداقل مربعات است. همچنین با بسط روش مذکور، روشی ارائه شده است که با استفاده از آن می توان فیلتر غیر منطبقی برای فشرده سازی سیگنالهای ofdm طراحی نمود که شکل تابع ابهام متقابل آن با سیگنال ofdm مربوطه در کل صفحه تأخیر-داپلر دارای رفتار مناسب و مشخصی باشد.